Genieten op Caye Caulker
Vanuit Flores in
Guatemala
zijn we inmiddels beland op het eiland uit de "bounty-reclame". Of te wel
midden in het paradijs: blauwe, kraakheldere zee, palmbomen vol met
kokosnoten, hangmatten en reggaesfeertje. Gisteren zij we heel vroeg
vertrokken voor ons laatste busreis door Guatemala richting de grens met
Belize. Onderweg zagen we nog een laatste glimp van het echte Guatemalteekse
leven op het platteland. Nog even genieten van de typerende huthes en de
"tumulos", de verkeersdrempels.
De grens met Belize ziet er niks zeggend uit. Voor 5 quetzals hoeven we aan
de kant van Guatemala onze bagage niet uit de bus te halen. Aangekomen aan
de andere kant van de grens merken we al iets van de cultuurshok die ons te
wachten staat. Veel zwarte rastamannen met een leuk Jamaicaans accent en
veel grote oude amerikaanse auto's, voornamelijk Ford's. Voor het eerst
sinds lange tijd maken we weer kennis met het fenomeen asfalt. Terwijl het
typerende Beliziaanse landschap (plat, veel houten huisjes op palen bewoond
door creolen) aan ons voorbij trekt kunnen we nog net een dutje doen voordat
we Belize City bereiken. In Belize City schijnt iedereen in een
feeststemming te zijn. Niet geheel toevallig wellicht blijkt in Belize het
drugsgebruik een groot probleem te zijn. "Chocolat", de eigenaar van de boot
die ons naar Caye Caulker moet brengen, staat ons al op te wachten.
Zwemvesten aan, voeten binnenboord en we kunnen gaan. Het speedbootje brengt
ons binnen een uur na het paradijs. Gelukkig is er voldoende plaats bij
Ignacio en kunnen we met zijn allen bij hem in het hotel. Nou ja hotel, zeg
maar hutjes (voor een echt goed hotel kijk je
hier). Mijn hutje bevindt zich op zo'n 20 meter van het water. Het
uitzicht is schitterend.
Belmopan
0,4 mln
Engels
UTC -6
Belizaanse $
0,6x NL
