
Mongolië roept bij veel mensen het beeld op van een witte tent op een dorre, gele vlakte, waarover in vroeger tijden Genghis Khan en zijn manschappen als meedogenloze strijders galoppeerden. Hoe anders is de werkelijkheid. Behalve kleurrijk geschakeerde vlakten, zijn er bergen, valleien en woestijnen, waar vaak zeldzame dieren leven. En er is meer: de wilde przewalskipaarden, de Gobi-woestijn en de deerstones, monumenten uit het bronzen tijdperk. Kloosters met kunstschatten, die door nomaden waren verstopt.
Ulaanbaatar
2,9 mln
Mongools
UTC +7 tm 8
Tugrik
38x NL

VisumNa een reis van bijna 5 weken door Hong Kong, Macau
en China brengt de Transsiberië expres mij van Peking, op weg naar Moskou, door Mongolië.
Gisteren is het nog laat geworden. Pas om 2 uur 's nachts vertrokken we
naar de Mongoolse kant van de grens. Daar hebben we vervolgens van 02.30 tot
03.30 stilgestaan. Vanmorgen een lekkere koude douche genomen en daarna in
de restauratiewagen wat gaan lezen. De Mongoolse koffie wordt geproefd
terwijl ik met veel belangstelling het Mongools papiergeld bekijk: mooi voor
mijn verzameling.
Het landschap in Mongolië is behoorlijk
saai. De trein brengt ons langs de grasachtige Gobi woestijn met hier en
daar wat rondtrekkende nomaden op paarden. De verbazing is dan ook groot als
ik opeens midden in deze woestijn een flatgebouw zie! Bai,
mijn cabingenoot, 34 jaar en kok, en Song zijn vriend, zitten in de
restauratiewagen lekker te genieten van hun zelf bereide maaltijd. Ik word
uitgenodigd en al snel zit ik flink wat wodka te drinken (totdat de fles
leeg is en ze niet meer kunnen bijschenken). Terwijl ik alles voel draaien,
praat ik nog even met een paar Engelsen. Het lukt me nog net op tijd om mijn
cabin te bereiken en ik val plat op de grond neer. Wat er daarna allemaal
gebeurd is, kan ik me niet meer herinneren. Ik lig op bed en naast me staat
een "teiltje". De Chinezen zorgen dus goed voor me. Rond 19.00 uur word ik
even wakker om vervolgens weer verder te slapen. Om 22.00 uur lukt het me om
weer op te staan. Voordat ik kan weigeren heeft Bai al een soepje voor me
gemaakt. Mijn maag durft echter wel te weigeren en doet dat nog een paar
keer deze avond. Een kater in de transsiberië expres, zal het dan eindelijk
de laatste zijn?
's Nachts bereiken we de Mongools-Russische
grens. Mijn kennismaking met Mongolië is kort, maar zal ik niet snel
vergeten. Lees hier verder over mijn
treinavontuur van Peking naar Aken | Maastricht.
